Kunst is een taal, een communicatievorm. Kunst is een materialisatie van het denken en van het voelen. Ze tracht ons iets mee te geven waardoor ons leven rijker wordt. Door een kunstwerk uit de dagelijkse beslommeringen getrokken worden, is één van de beste ervaringen omdat dan de nood ervaren wordt dat beeld te analyseren. Door de analyse doet men aan introspectie en dat geeft zoveel voldoening. Hoe het moet aanvoelen om zo’n beeld te creëren? 

De beelden van Jos Bollen zijn een streven zijn denken en voelen in materie om te zetten. Hij drapeert ze langs een paal, of strekt ze uit in een zinnelijke pose maar altijd jeugdig en zonder de mankementen die bij het ouder worden horen, de mens in zijn meest rudimentaire vorm. Voor hem moet kunst mooi zijn en niet belerend zoals hedendaagse kunst die het publiek een geweten probeert te schoppen. Voor hem is kunst een ambacht waarbij hij het zweten bij de hitte van de smeltkroes, de noeste arbeid van het steenkappen, het slikken van het stof er allemaal zonder morren bijneemt. Hij geniet van de arbeid in zijn eigen atelier en kiest voor de volledige controle vanaf het prille ontstaan van zijn creatie; vanaf de eerste vormgeving van zijn geesteskind tot het oppoetsen van het nobele brons in de eindfase. Niets of niemand komt tussen hem en zijn creatieproces. Jos Bollen is iemand die aan elk beeld de aandacht besteedt die hij het waard vindt getuige het feit dat er geen enkel beeld het atelier verlaat zonder de juiste sokkel; de kers op de taart.

Martine Geerts, gewezen assistente van Jan Hoet

Ex – voorzitter vzw Koninklijke Limburgse federatie voor kunsten

19 april 2018